تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

یا مولاتی! یا فاطمه...اغیثینی

سه شنبه, ۲۰ دی ۱۴۰۱، ۰۷:۱۵ ق.ظ

ما همیشه جسارت کردیم شما رو مادر صدا زدیم

خودتون یادمون دادید البته!

مارو محبت زیاد شما جسور و بیخیال بار اورد

یا شقوتنا؟!

ما رو نه چون بچه تون هستیم

نه چون از فاضل طینت شما و طفیلی تون هستیم

نه چون اسم مسلمون و شیعه ب خودمون دادیم!

نه چون خلق الله هستیم

ما هیچیییی نیستیم

ولی یه هیچ

که محبوب مشترک داریم

که علی محبوب قلب هردوی ماست

برای همین یه قلم

به حق اون ذی الحق العظیم

بخاطر پدر بچه هاتون

نگامون کنید...یا سیدة نسا العالمین...

.

«الاحقر»

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱/۱۰/۲۰
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی