تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

۱ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۶ ثبت شده است

 

 .... "فلذا اقا باید این منِ خودمونو بکشیم" ....

.

مهم نیست چقدر یه حرف تکراری باشه

چقدر کلیشه ای

چقدر زده شده...که حالت از شنیدنش بهم بخوره و دلت بخاد هرجا این حرفا هست رو حرف و گوینده بالا بیاری

مهم اینه که از لسان مبارکی تراوش کنه

از دست کریمی بگیری

سر سفره حلال خوری نوش جان کنی

اون وقت تکراری ترین واژه های عالم نو میشن

اونوقت دوست داری دست و دهان گوینده رو ببوسی و طلا بگیری

اونوقت دلت میخاد هزارتا از این حرفای تکراری برات بزنه و تو کیف کنی

حالا جمع کن همه اینارو

با مجلس همه کس ام ........

موسی بن جعفر

 

فعل دوست داشتنت

مسبوق به سابقه اس

حرف امروز و دیروز نیست

...که هنـــوز مـن نــبودم ...که تو در دلم نشستی ...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۴۵
تاسیان ...