تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

موقتِ مجددِ مشدد :|

شنبه, ۱۹ مهر ۱۳۹۹، ۱۲:۱۰ ق.ظ

چه عنوان خوب و کاملیه

برای این تنهایی و دلتنگی عمیق

برای این شب های صبح نشو!

.

در لحظات پایانیِ بیداری که خواب داره می برتم

بیدارم می کنی که چه؟!

ثانیه ها سال بشن، شب صبح نشه، توو تنهایی خودم غلت بزنم

یادت آروم نکنه، دردا زخم بشن، زخم ها سر باز کنن،....

 

خسته میشم از فکرای بی سر وته ...بذار بخوابیم جون عزیزت..

 

#خیلی موقت هم نیست...دلتنگی ت اینجاست همیشه...شبها کمی پررنگ تر

 

+

شب همه بی تو کار من ... شکوه به ماه کردنست...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۰۷/۱۹
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی