تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

فقط چون این فیلد نمیتواند خالی باشد

پنجشنبه, ۲ آبان ۱۳۹۸، ۰۵:۴۰ ق.ظ

از زبان دیگران درد دلم باید شنید

کز ضعیفی ها چو نی راه سخن گم کرده ام _بیدل دهلوی_

.

گاهی ، خوندنِ بعضی نوشته ها تسکینم می داد

چرا که اونها بخش زیاد یا مهمی از احساسم رو خیلی بهتر از من در قالب واژه ها بیان می کردن

و خوندنشون خیلی خیلی لطف بزرگی بود برام

مثل برداشته شدن یه بار سنگین از دوشم بود

ولی احساس می کنم از خوندن همچین پستایی چند ماهی گذشته

کاش بازم بنویسن

من که 

خالی تر از اونم که برای وصف این روزا و...این حالِ عجیبِ هیچ وقت تجربه نشده م،

واژه ای داشته باشم

.

کاش امشب ببینمت.

موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۸/۰۸/۰۲
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی