تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

عقل ندارد دلِ من!

چهارشنبه, ۲۹ بهمن ۱۳۹۹، ۰۷:۰۶ ق.ظ

دیدی گفتم دعوت مشهد مشکوکه!؟

لطف رجبه...

خدا دل مارو از لطف غیر غنی کنه...

...بت شکن است او..........بت شکن.

.

هه

حالا هی باید ناله کنم اینجا از نبودنت و بی معرفتیت؟!

چه کار بیهوده ای

یعنی قراره این دوماه...این پنج بار...بقیه عمرمو گند بزنه بره؟!!!

چه ناعادلانه

چقد بعضی انتخابا بهای سنگینی دارن!

و چه عجیب که تو با علم بهشون انتخابشون میکنی!!!!

دارم میرم توو لاک دفاعیم

گرچه لاکی نمونده دیگه...

دفاعی ندارم دیگه...در برابر حملات من به خودم....

دربرابر تو که ...هیچکس باتو جز من بی سپر نمیجنگه...

چی میگم؟!

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۱۱/۲۹
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی