شکر نعمت نعمتت باز دهد؟!!!!!
سه شنبه, ۲۰ دی ۱۴۰۱، ۰۷:۱۰ ق.ظ
انقد دلم براتون تنگ شده آقای امام رضا!
گرچه قابل مقایسه با دلتنگی برای نجف نیست
ولی دلم هم آرامش بهشت رو میخواد
و هم بینهایت بار بیش از اون، فراغت و راحتی خونه ی پدری رو
دلم باز تکرار اون حس ناب جلوی ضریح حضرت پدر رو میخواد
که با کلمات قابل وصف نیست
فقط میتونم بگم وقتی نگاهم افتاد بهش
انقدررر خیالم راحت شد
انقدر انگار بعد غربت و بی کسی و آزار و اذیت خلق و کدروت های دنیا و ...
همه کسم،پناهم،پشتم،پدرم،جونم،نفسم،و... رو دیدم
انقدر اسوده و خوشحال بودم
که زانوهام شل شد و خودشو رها کرد
سر خوردم رو پاهام بی اختیار
بی اختیار اشکهای آسودگی
بی اختیار تکرار بلند الحمدلله،با صدای لرزون
نه....نمیشه وصفش کرد
من دلم شونه های تورو میخواد
آخ...چقدر دلتنگ رجب عزیز هستم
چقدر رجب توعه!
الحمدلله که رجب نزدیکه
الحمدلله
