تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

سپاس_۶

چهارشنبه, ۲۵ خرداد ۱۴۰۱، ۱۱:۳۹ ب.ظ

شکرگذاری امشب باشه برای اونجای زندگی

که گم میشی

خدا میاد پیدات میکنه

نمیدونم چرا یاد اون روایت افتادم الان

 

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

هر آینه شادى خداوند از توبه بنده خود 

بیشتر است تا شادى نازایى که بچّه مى آورد 

و گم کرده اى که گمشده خود را مى یابد 

و تشنه اى که به آب مى رسد.

.

عجیب نیست که حس هایی که ما بعد توبه داریم به خدا نسبت دادن؟!

هرچی بیشتر نگاش میکنم...بیشتر عجیب میشه

.

ممنون که از دیدن کسی که از خودش فرار کرده

کسی که دوست نداره خودش رو ببینه

ممنون که از «دیدن» همچین کسی انقدر خوشحال میشی! :)

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱/۰۳/۲۵
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی