تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

زنده به گوری

يكشنبه, ۱۸ آذر ۱۳۹۷، ۱۱:۰۶ ب.ظ

من حتی "تلاش" کردم مثل آدم ها

با چیزهای حال خوب کن !

اتفاقای خوب!!!

امیدهای ...

ولش کن

می خوام بگم هیچ کوفتی این حالو خوب نمی کنه

اینجاست که میگن "لا یمکن الفرار"

فرار کردن ممکن نیست

فرار از نگاهت ...

.

حال من خوب نیست و ...

با تو فقط خوب می شوم .

.

.

الحمدلله الذی لا یمکن الفرار من حکومته !

اگر فرار ممکن بود ..لابد حالا همه فرسخ ها دور شده بودیم

 

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۷/۰۹/۱۸
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی