تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

زمین دیگه...جای موندن نیست.

يكشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۹، ۱۲:۳۷ ق.ظ

 

توو فکرِ یه سیّاره جدیدم!

 

 

بیربط:

یبارم از چیز دیگه ای ناراحت بودم

و گفته بودم :

نمی دونم چرا آدم گاهی از بعضیا انتظار دلجویی داره

با اینکه انتظار بی جاییه

و اون هم بجای "بعضیا" دلجویی کرده بود

بی اونکه بدونه اون "بعضیا" ... خودشه !

گاهی الکی الکی...انتظارات بیجای آدم، برآورده میشه،نه؟ 

گااااااهی.

شاید شد از زمین کوچ کرد:)

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۹/۰۹/۲۳
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی