تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

دوست جان

يكشنبه, ۳۰ آبان ۱۴۰۰، ۰۱:۳۳ ق.ظ

میگه این ..... نیست

داری با خودت کنار میای فقط!

میگه حس قربانی داری چون،

داری کاری فراتر از تحمل وجودت انجام میدی

مغزت یکاری میکنه برای حفظ خودش

نقش قربانی بهت میده

اینجوری بهتر میتونی دووم بیاری

اینکه حس کنی سختیه رو بخاطر دیگران داری تحمل میکنی

ولی بعدش

مرحله تحمل که بگذره

این حس قربانی خودش از بین میره

چون وجودت همزمان رشد پیدا میکنه

.

راست میگه؟!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۰/۰۸/۳۰
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی