تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

حال

سه شنبه, ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۱۰:۴۲ ب.ظ

حالم خوب نیست

حالم خوب نیست چون حالم خـــوبه!

می ترسم

اگه تظاهر نکنم، اوضاع بهتر نشه

.

سایه ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان

که من این خانه به سودای تـــو ویـران کردم !

.

نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست

.

آنچه سلطان ازل گفت بکن آن کردم

.

این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت

اجر صبریست که در کلبه احزان کردم

.

صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ

.

هرچه کردم همه از دولت قــرآن کردم ...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۰۲/۱۶
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی