تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

چجوری اینهمه خوبیتو جبران کنم حالا؟!

چهارشنبه, ۱۱ فروردين ۱۴۰۰، ۱۱:۳۵ ب.ظ

یک بار هم من رو توو آتیش خشم سوزونده بود

حالا که اون پست رو خوندم

خنده م می گیره راستش!

حالا حتی خشمگین هم نیستم

حتی غمگین و ناراحتم نیستم

و این بدترین نوعِ شکستنه!

این بدترین شکلِ مردنه!

 

از ترسِ جدیدم برات بگم...

از تنهایی می ترسم تازگیا

از بودن با آدم ها ! اما بیشتر

خلاصه که زندگیم رو سخت تر کردی(قشنگ تر)

و من همه اینها رو ...مدیونِ توام!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۰/۰۱/۱۱
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی