تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

جای من اگر بودی ...؟.

جمعه, ۲۵ آبان ۱۳۹۷، ۱۱:۱۲ ب.ظ

کاش می تونستم خودمو باور کنم

کاش می تونستم به خودم اعتماد کنم

خودمو بپذیرم

برای خودم قدمی بردارم

تو

چطور برای دفعات متوالی بهم فرصت می دی؟

چطور باورم می کنی؟

قبولم می کنی ؟

کاش می تونستم یکم خودمو درک کنم

غیرقابل درک ترین آدمی که توی زندگیم دیدم

خودم بودم ...

.

رفیق

اگه بودی و مثل همیشه براحتی درکم می کردی

شاید منم حالا کمی راحت تر خودمو درک می کردم

شاید ...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۷/۰۸/۲۵
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی