تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

تفنگ آب پاش!

سه شنبه, ۱۷ خرداد ۱۴۰۱، ۰۱:۰۲ ق.ظ

میخواستم ازش بخوام یه رویا ببافه برای امشبمون

حتی نمیفهمم چرا و چطور بحثمون کشدار میشه و از حوصله اون خارج

نمیدونم اون حساسه یا من دارم....

.

ناچار به خاطره تفنگ آب پاش پناه میبرم

خوندنش گریه ام رو تشدید میکنه

دلم برای خودمون میسوزه

برای خاطره ای که ...

حتی اگر خیلی زیاد به روزای خوب آینده دل بسته باشم و امیدوار

دونستن اینکه این شبام میگذره...

حتی دونستن اینکه این شبام میگذره‌....

از سخت بودنش کم نمیکنه....

کاش جایی بود برای دل سیر.....

.

دلم یهو میره حرم سید کریم...

میدونم خودم نمیرم :) ....

.

آدم پر طاقتی بنظر میام؟!! ‌

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱/۰۳/۱۷
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی