تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

بی عشق ادامه نخواهم داشت ...

شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۸، ۱۲:۳۲ ق.ظ

" دست در دست تو دادیم و جهان شکل گرفت

حرکت کرد زمین بعد زمان شکل گرفت

 

مژه‌ات تیر کجی بود و برای پرتاب

چونکه ابروی تو خم گشت کمان شکل گرفت

 

همه انگار که ناخواسته لبخند زدند

نامت آن لحظه که در بین دهان شکل گرفت

 

حفره‌ای بود پر از خون وسط سینه‌ی من

مهرت افتاد به قلبم ضربان شکل گرفت ..."

.

" بی‌عشق نشاط و طرب افزون نشود    بی‌عشق وجود خوب و موزون نشود

  صد قطره ز ابر اگر به دریا بارد               بی‌جنبش عشق در مکنون نشود"

.

+ بی عشق ...

ادامه نـخــواهم داد.

++ از سری شبهای بدونِ صبح!

.

ازم نخواه توضیح بدم

من

توضیحی ندارم برای این حالم

برای ................................................................................................

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۸/۱۰/۲۸
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی