تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

بکَ انزَلتُ حاجتی!

پنجشنبه, ۱۲ تیر ۱۳۹۹، ۱۰:۲۴ ب.ظ

« چو رنجوران دل را تو طبیبی 

 سزد گر خویش را رنجور خواهم »

.

.

جامونده های ماه مبارک رو حواله دادن به عرفه

شما بگو

ما چطور فرازهای عرفه رو با حسین.ع. بخونیم اون روز آقا؟!؟

چطور دستهامونو بالا ببریم و اون کلمات رو ادا کنیم

ما چطور برسیم به عرفه

اصلا

مارو چه به عرفه؟

چه به عرفات

مارو چه به اشک های عرفه

برای عرفه ما دعا کن آقا

یا معین الضعفا!

.

«عن عبدالله ابان قال: قلتُ للرضا ع ادع الله لی و لموالیک

فقال: والله انی لاَعرضُ اعمالهم علی الله (فی کل خمیس)»/(فی کل یوم)

.

سیدی!

انا لک...

.

سلام.

موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۹/۰۴/۱۲
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی