تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

با همهٔ هستی ام در برابرت ایستاده ام ...

پنجشنبه, ۳۰ فروردين ۱۳۹۷، ۰۱:۵۷ ق.ظ

" بال و پری شکسته به دردت نمی خورد ؟

قلبی ز غم گسسته به دردت نمی خورد ؟ "

.

کلنجار میرم

میسوزم

میسوزم

می سو زم

ولی تو شاهدی

تو‌ مشهودی

تو مشهدی!

پس میرم

قدم برمیدارم

میرم

میرم و میگذرم

پُرم از دنیا

پُرم از «من»

ولی میرم و میگذرم

و در نهایت

خودت شهادت بده

که ما بی پا رفتیم

بیدل ، دل دادیم

بی بال ، پریدیم

که‌ ما با همه هستی مون ....

.

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۷/۰۱/۳۰
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی