تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

انت زار

شنبه, ۱۵ مهر ۱۴۰۲، ۱۰:۳۸ ب.ظ

اینهمه اشک از کجا میان؟!:)

من اشتباه کردم

بییییش از چیزی که میشد و باید ، رووش حساب کردم

و حالا.... دارم تاوانش رو میدم

سنگین،عمیق،طولانی...

میگن درد هشیارت میکنه

درسته

اما درد از یک حدی بیشتر بشه

نه تنها هشیارت نمیکنه

بلکه میتونه هشیاریت رو‌ بگیره

و حتی میتونه منجر به مرگ بشه

این به میزان درد و آستانه درد شخص مربوط میشه

نمیدونم چجوری زنده ام

اما هزار بار تا مردن برده من رو این درد

و جز خودم....جز‌خودم نمیتونم کسی رو سرزنش کنم

و این ، دردش رو بیشتر هم میکنه

.

بدترین حس دنیا

میتونه امید باشه... و انتظار حاصل از اون امید :)

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲/۰۷/۱۵
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی