تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

گریز . . .

سه شنبه, ۲۲ اسفند ۱۳۹۶، ۰۵:۳۳ ب.ظ

کم خسته بودیم از هیاهوی این شهر لعنتی

حالا بمب و ترقه شونم گرفته..

زودتر جمع کردم اومدم خونه

نه که به سمفونی ترقه ها گوش کنم

و نه که شاملو بره رو مخم که :

" وآغوشت اندک جایی برای زیستن

اندک جایی برای مردن

و گریز از شهر ... "

بذارید زندگیمونو کنیم جون عزیزتون ....

.

کی شب میشه ؟!

کارت دارم ......

.

من

تورو میخوام !

.

دیوونم...میدونم

.

باید اضافه کنم که

آدم منتظر به طرز احمقانه ای

با هر صدایی از جا میپره

پشت بند هر "در"باز شدنی منتظره معجزه دیداره

و آدم منتظر ، گاهی میتونه احمق ترین آدم روی زمین باشه !

اما انتظار بطور کلی "سازنده"است ...:)

.

الحمدلله علی کل حال

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۶/۱۲/۲۲
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی