جان به غم هایش سپردم نیست آرامم هنوز ...
پیچش ریسمان غم ، دور قلبم
و انعکاس یکباره ی " .. و عسی ان تکرهوا شیا و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیا و هو شر لکم ..."
و انعکاس هزاااار باره ی " ... والله یعلم و انتم لا تعلمون " ...
و انعکاس تصویرت در ذهنم
و انعکاس یادت در دلم
و انعکاس صدات در گوشم ...
و دلی که میخوام با دونستن تو و ندونستن خودم آرومش کنم
دلی که بونه میگیره
دلی که از دوریت بونه های بیربط و باربط میگیره
و نامه ی تو که :
صراطِ ، حبل ِ ،بشیره ، سراج ِ ، کریم ِ ،نوره ، هادی ِ ، شفاءِ ،ذکره ....
بهش چنگ میزنم
ورق میزنم و دنبال تو میگردم
دنبال خودم میگردم
تصویر مبهمی از من ... تصویر مبهمی از تو ... تصویر مبهمی از دنیا ...پشت پرده ای از اشک ....
( دلم باید یقین کنه چیزی که میخوام و نمیخوای .... واسه اینه که تو میدونی و من...
واسه اینه که تو دوسم داری و من ....
من راضی میشم....راضی می...
ینی...
راضی کن دلمو
رضا کن وجودمو
رضا
رضا
ر ض ا ........... )
.
( می فرماید : " و علی الله ِ قصدُ السبیل ... " *
و کلمه ی " قصد" به معنای استقامت ِ راه است . یعنی راه آنطور مستقیم باشد
که در رساندن سالک ِ خود به هدف ، قیوم و مسلط باشد
و اضافه آن به سبیل ، اضافه صفت به موصوف خویش است
بنابراین قصد السبیل به معنای "سبیل ِ قاصد " است !
و مقصود از "بر خداست قصد سبیل" اینست که بر خدا واجب است
که سبیل ِ قاصد و راه مستقیم را برای بندگانش معین کند تا آن راه ایشان را به سعادت و فلاح بکشاند )
* نحل-9 / از کتاب المیزان
.
وَ أَنَا أَقُولُ کَمَا قَالَ عَبْدُکَ ذُو النُّونِ حِینَ تُبْتَ عَلَیْهِ وَ نَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ،
رَجَاءَ أَنْ تَتُوبَ عَلَیَّ وَ تُنْقِذَنِی مِنَ الذُّنُوبِ یَا سَیِّدِی
لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ.
.
خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه
کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود...
