تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

بایگانی

قسم به این روزهای کشدار

يكشنبه, ۹ آذر ۱۳۹۹، ۰۳:۵۴ ب.ظ

و قسم به باران های پاییزی

وقتی می بارد

[وقتی بی امان می بارد]

که من دلم تنگ است

و تو نمی دانی....

.

دیگه نه فقط شبها

روزها هم بلند شدن

توی چه فصلی از سال بسر می بریم؟!

که روز از شب و ...

شب از روز بلندتره ؟!؟

هر دو کشدار و تموم ناشدنی

زمان مقوله بی رحمیِ

خیلی بیرحم!

.

«در اندکی از ما

هر روز پاییز است

هر شب زمستان است

 

زندان مومن چیست؟

این جای دنیا را

مومن تر از من کیست؟

 

این جا که جایی نیست

تا بود زندان بود

تا هست زندان است...»

.

اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن
نظر بر این دل سرگشته خراب انداز_حافظ_

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۰۹/۰۹
تاسیان ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی