یه فیلد که نمیتانه خالی باشه
دیگه دوست ندارم برگردم عقب
برگشتن به عقب لطفی نداره
چرا که معتقدم آدمها حتی اگر برگردن عقب
طور خیلی متفاوتی زندگی نخواهند کرد
که بر اساس شاکله شون عمل میکنن
و تازه اگر موفق شن طور متفاوتی انتخاب کنن
آدمِ فعلی وجود نخواهد داشت
البته اگر با خود فعلیشون مشکل داشته باشن توجیه اش سخت میشه
قبلا وقتی نگاه میکردم به خودم و لحظاتی که از سر گذروندم
مچاله میشدم
و از خودم و تجربیاتم بیزار
مثلا اگر خودِ قبلترم بود
با یادآوری اخرین دیدارم با فلانی
به قدری شرمنده میشدم که ترجیح میدادم محو شم
اما الان فقط از بیرون نگاه دخترک میکنم
احساسات و افکارش که در جریان بودن
و راستش بدون هیچ قضاوتی
و درباره آدم مقابل حتی فکری نمیکنم تا برسه قضاوت
صحنه هارو با حضور خودم تنها، و حذف افراد خارجی نظاره میکنم فقط
سخت دارم تلاش میکنم بشم یک آدم کاملا بی قضاوت
خصوصا درباره خودم
پیشرفت خوبیه نه؟!
.
کم کم دارم به خودم علاقه مند میشم:)
