آن قَدر از خواهشِ دل سوختم
تا چنین بی خواهشی آموختم…
تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۳)
- دی ۱۴۰۲ (۱)
- آذر ۱۴۰۲ (۷)
- آبان ۱۴۰۲ (۳۵)
- مهر ۱۴۰۲ (۲۶)
- شهریور ۱۴۰۲ (۳۶)
- مرداد ۱۴۰۲ (۲)
- تیر ۱۴۰۲ (۳)
- خرداد ۱۴۰۲ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۳)
- فروردين ۱۴۰۲ (۶)
- اسفند ۱۴۰۱ (۸)
- بهمن ۱۴۰۱ (۶)
- دی ۱۴۰۱ (۱۵)
- آذر ۱۴۰۱ (۲)
- تیر ۱۴۰۱ (۴)
- خرداد ۱۴۰۱ (۳۰)
- اسفند ۱۴۰۰ (۳)
- بهمن ۱۴۰۰ (۱۲)
- دی ۱۴۰۰ (۲۳)
- آذر ۱۴۰۰ (۶۸)
- آبان ۱۴۰۰ (۱۵)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲۳)
- فروردين ۱۴۰۰ (۴۸)
- اسفند ۱۳۹۹ (۱۱۳)
- بهمن ۱۳۹۹ (۶۸)
- دی ۱۳۹۹ (۴۳)
- آذر ۱۳۹۹ (۴۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۳۴)
- مهر ۱۳۹۹ (۲۹)
- شهریور ۱۳۹۹ (۱۹)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱۵)
- تیر ۱۳۹۹ (۸)
- خرداد ۱۳۹۹ (۱۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۱۹)
- فروردين ۱۳۹۹ (۵)
- اسفند ۱۳۹۸ (۳)
- بهمن ۱۳۹۸ (۷)
- دی ۱۳۹۸ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۴)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۷)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱۴)
- مرداد ۱۳۹۸ (۸)
- تیر ۱۳۹۸ (۶)
- خرداد ۱۳۹۸ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۵)
- اسفند ۱۳۹۷ (۷)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱۳)
- دی ۱۳۹۷ (۲۴)
- آذر ۱۳۹۷ (۱۹)
- آبان ۱۳۹۷ (۱۷)
- مهر ۱۳۹۷ (۲۳)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱۹)
- تیر ۱۳۹۷ (۱۵)
- خرداد ۱۳۹۷ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲۲)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲۸)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۲)
خدارو شکر
که خودش و مارو به خودمون نشون داد
.
خدا روشکر که ... خدا هست:)
«مشاهده»،اتفاق مبارکیه
که توی دل خودش،قبل و حال و بعد رو داره
توی ذاتش اتفاقیه از جنس «شدن»
نه نگاه صرف،با دو حدقه چشم
حرف از نگاه کردن نمیکنم!
حرف از «دیدنه»!!!
وقتی میبینی و درست میبینی و واقعیت رو میبینی
و صحنه عوض میشه...
حالا، این روزا و شبها
کارم مشاهده کردن هست!
و دیدن...
و شکستن از مشاهده ی مشهود!
و عوض شدن صحنه
و شکر از ربوبیت رب ، که با رحمتش جلو اومد
و قبل مردن لجنزار درونو نشون داد
و فرصت جبران و تزکیه اش رو داد...
اعتراف امشب باشه از سخت ترین اعترافات
و شهادت های خودم، علیه «من»
اینکه این من... خودخواه تر از این بود که عاشق صادقی باشه
خالص باشه
کامل باشه
که اون خودشو بیشتر از معشوق میخواست
تمام هیاهوش و شورش هاش هم سر همین حفظ تمامیت خودش بود
خر و خرما رو باهم خواستن
عشق و.... خودخواهی!
چه تضاد ناسازگاری!
تمام حرف شاید همین باشه!
تمام ماجرا شاید از اینجا آب بخوره..
که دل خواست عاشقی کنه
و «من» نذاشت..
و حالا دل و من هردو ضایع شدن
نمیدونم چرا باز یاد این بیت قدیمی افتادم
شاید فهم امروزم رو مدیون اعترافات دروغینم در قالب این شعر بودم
لاف عشق و گله از یار؟! زهی لاف دروغ!
عشق بازانِ چنین... مستحق هجرانند!!!؛
اینبار اگر فرصتی باشه... خالص تر... بدون من...
عاشقی خواهم کرد...
.
لک الجمد علی حسن بلائک...
چه راه درازی اومدم....
راه درازی من رو اوردی...
دست خالی برم نگردون...
نگاهم کن!
چند روزه همش این بیت میاد رو زبونم
آنچه در مدت هجرتو کشیدم،هیهات
در یکی نامه محال است که تقریر کنم...
خود کرده را تدبیر نیست،بله
همه پل های پشت سر خرابه،بله
دلیلی نیست ،بله
.
ولی تو هستی:)
و این از کافی هم کافی تره
.
لک الحمد.
.
انت الذی غفرت..
انا الذی خریتَ!!!:)
الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ