گرچه پیرم...
جمعه, ۱۲ بهمن ۱۴۰۳، ۰۱:۲۲ ق.ظ
من هنوزم آرزوم همونه....
.
روزای ۱۲-۱۳ سالگی بود...
بزرگترین آرزوم این بود که از بنده های خووووبت بشم
من هنوزم آرزوم همونه....
دوس دارم عاقبت بخیر شم
دوسددارم بنده خوبی برات باشم
دوس دارم ازم راضی بشی
دوس دارم.....
ولی اون دختر ۱۳ ساله...چقدر صادق تر و معصوم تر بود
چقدر بهش حسودیم میشه
....گرچه پیرم
نمیشه شبی تنگگگگ در آغوشم بگیری؟!
.
ب طرز احمقانه ای فکرِ دلم میره سمت «آغوشش» !
