تاسیان

تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

نباید گریه کنیم دخترم! الان نه...

چهارشنبه, ۲۳ خرداد ۱۴۰۳، ۱۰:۲۰ ب.ظ

غم ترین نکته ای که در مورد من وجود داره

اینه که من از طرد شدن خیلی عمیق درد میکشم

درواقع رها شدن ،طرد شدن‌به هر شکل

روح حساسم رو شدیدا برانگیخته میکنه

اینجور‌ وقتا دلم برا خودم میسوزه

نه چون رها شدم

چون این رها شدن انقدر ترسون و عاجزم میکنه...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳/۰۳/۲۳
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی