تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

مردان وراج-ـ-

پنجشنبه, ۵ مهر ۱۴۰۳، ۰۹:۳۹ ب.ظ

گاهی برام سوال میشه

من واقعا میتونم کسیو بپذیرم توی زندگیم و دوسش داشته باشم؟!

من از پشت تلفنم نمیتونم اینارو تحمل کنم

شایدم فقط این موارد تناسب نداشتن

و شایدم من آدمی شدم که تناسبی با کسی نداره

.

آره من زورم رسید که از نبودنش نمیرم! و زنده از اون ماجرا بیام بیرون

خودم رو با نبودنش سازگار کردم 

اما میتونم با حضور شخص دیگه ای هم سازگار کنم؟!

اونم وقتی یکبار بخاطرش دور زدم و...

نمیدونم...برای خودمم سواله راستش

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳/۰۷/۰۵
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی