تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

ماییم و موج سودا...بله:)

يكشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۹، ۰۴:۲۷ ب.ظ

من اینجوریم که یه چیزیو می خوام

بعد که نمی شه، میگم همچینم نمی خواستمش

نه اصن بهتر!

بعد اینطوری دووم میارم و ... ادامه میدم

_و البته جوابم میده غالبا، یعنی وقتی بی رغبتی میکنی

انگار واقعا دیگه نمیخوایش،راحت میشه یهو_

منتها مسئله اینه که دیگه، چیزی نیست حتی که بخوامش

و بعدِ نداشتن اش با این تکنیک بتونم ادامه بدم

حالا یعنی، خیلی خرابم؟!؟!

.

گرچه آدمی تا آخرش به جهالت ادامه میده

تا آخرش ... به امیدوار بودنش ... ادامه میده.

.

امیدم، همه چیزیه که دارم

کسی میخوادش بدمش بهش؟!

دیگه بهش نیازی ندارم.

یک امیدِ حجیمِ مداومِ مقاوم!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۰۹/۲۳
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی