فرارِ بی فایده...

دوساعت ازش میگذره

و نشستن توو جمع و گوش فیل و دوغ خوردن!

نشستن با عزیزترین رفیق و گپ و شوخی کردن و حواس پرت کردن هم

نمیتونه حس بد و تلخش رو کم کنه

به محض رفتن میم و تنها شدن چشمام میسوزه و نفسم تنگ میشه

سینه ام سنگینی میکنه

آخه امشب اولین بار بود که اینطور بخاطر تو، سرزنش شدم

احساس تحقیر کردم

تنها بودم

ناراحت و عصبانی بودم

دلم میخواست تو دلداریم بدی...تویی که باعث این درد بودی

ولی فقط هم تو میتونستی آرومم کنی

امشب بخاطرت بد سرزنش شدم و شکستم جلوی غیر...

خوب شد؟!!!!

.