تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

رها

سه شنبه, ۷ شهریور ۱۴۰۲، ۱۱:۲۴ ب.ظ

برگشتم ایران:)

داستان سفر باشه بعد.

‌‌.

شماره اش رو پاک میکنم 

و فکر میکنم..

تا کی قراره به حرفایی گوش کنم

که برای دادن حس گناه هست

تاکی قراره من مقصر اصلی باشم؟!

تا کی قراره درگیر کسی باشم که در حقییییت

براش ارزش تلاش کردن به اندازه کافی ندارم

نه که من اشتباه نداشتم

توی رابطه بیشتر از اینکه کی بود که اشتباهات بیشتری داشت مهم باشه

این مسئله که..‌‌یه نفر چقدر برای ...

چی میگم؟!

بگذریم.

‌.

راضی شدم

رضا شدم:)

به نشدنش

به بالا پایین های این چند سال

به همه درد و زخما و امتحانا و بالا پایینا

خیلی راضی

و اروم

.

نه خوب خوب خوب باشم

فقط بهترم

خیلی خیلی خیلی

شکر شکر شکر

‌.

وقتشه گذشته رو به گذشته واگذار

و رهااااا کنم

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲/۰۶/۰۷
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی