تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

تاسیان_چهار

پنجشنبه, ۹ بهمن ۱۳۹۹، ۰۴:۴۷ ب.ظ

دلتنگت میشم

دنیا با همه وسعتش تنگ میشه

مثل یه قبر تنگ که نمیتونی تووش تکون بخوری

اصن دلم که برات تنگ میشه یاد مرگ میفتم

نمیدونم چرا.

.

حتی تو خیالمم دست از لودگی برنمیداری

باز وسط اعتراف عاشقانه من درمیای که...آخ فانتزی قبر..

اشک و خندمم قاطی میشه که ...دیووونه....دیوونه!

 

 

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۹/۱۱/۰۹
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی