ب خ ش ش

این حال رو دوست دارم

دنیا واسم بی ارزش شده

نه که قلبم از دنیا کاملا تهی شده باشه:)

ادعای بزرگیه

امیدوارم خدا محققش کنه

و جز محبت خودش و اهلش چیزی در قلبم باقی نگذاره

ولی دنیا دیگه جذابیتشو از دست داده برام

دیگه هیچ چیز خاصی دربارش وجود نداره

فانی بودنش واضحه

و دل رو میزنه

حتی ادمها و روابط هم فانی ان

فقط شکلی که به قلبت میدی باقی میمونه

شکلی که روحت میگیره

زخم هام رو دیگ دوست دارم

روح زخمیم تنها حجتم باشه برای روز قیامت

گرچه یا وجود بیشمار زخم هم من بدهکارش خواهم موند

نیومدم اینارو بنویسم

شاید فاطمیه نذاشت حرفی که میخاستم رو بنویسم:)

نمیدونم

شاید یک وقت دیگری دربارش نوشتم

درباره چیزی از اون ادم که نخواهم بخشید

حتی وقتی هرچیز دیگری رو دربارش بخشیدم

.