تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

بی هیچ اغراقی...

دوشنبه, ۱۲ تیر ۱۴۰۲، ۰۳:۲۲ ب.ظ

اینکه روزای اول حس میکردم تصادف کردم

و یک تریلی از رووم رد شده

حس دقیقی نبود

در واقع من هر روز تصادف میکنم!

و با دقت بالایی درد میکشم

جمجمه ام توی سرم خرد میشه

و در امتداد خودش فک و دندونهام رو خرد میکنه

قلبم له میشه،پاره پاره میشه،قیچی میشه،خون میشه

دنده هام توی سینه ام خورد میشه

و تمام تنم درد میشه

تمااااام تن و روحم

.

این کاریه که

یک رابطه سمی

باهاتون میکنه

.

کاری که با جسمت کرده رو میبینی و میتونی تاحدی وصف کنی

کاری که با قلب و روح و روانت میکنه رو اما،

نه میشه نشون داد، نه وصف کرد

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲/۰۴/۱۲
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی