تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

به وقت احساس تنهایی در جمع

چهارشنبه, ۲۳ خرداد ۱۴۰۳، ۱۰:۱۴ ب.ظ

دلم برای کسی تنگه که آشناترینه برام

نزدیکترینه

عزیزترینه

وقتی توی جمعی یهو احساس تنهایی میکنم نباز دارم اون باشه فقط

فقط اون کافیه برام

ولی اون...غریبه شد باهام

من براش آشنا و نزدیک و قابل اعتماد و .... نبودم

.

گریه م گرفته که نیست

و ...

.

بازم دارم بدون اون میرم حرم:)

از سال ۹۹ این دعایی بود که هربار تو حرمش خواستم که بار بعد

باهم بریم

و هربارِ بعد....تنها باید میرفتم

گریه ام گرفته اما....

هنوز نمیتونم گریه کنم تا حدود بیست ساعت بعد

توی آغوش مهربون مولا...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳/۰۳/۲۳
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی