تاسیان

تاسیان؛
دلتنگی غریب
غمِ فزاینده
حالتی که در نبود کسی به انسان دست می دهد
.
درزبان کوردی همان شوق دیدار می باشد
وقتی برای مدت طولانی از کسی دور باشی
.
حالتی است که در اولین غروبِ
پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد
هم چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه
.
«گویا به حالتی می گویند بعد از مرگ،
سکراتی که بعد از رها شدن جان،
انسان به آن دچار می شود.
شاید مترادف تولد باشد در جهان فانی،
منتها با درکی همه جانبه و غیرقابل اغماض ».

طبقه بندی موضوعی

برگرد و پس بده تنهاییِ مرا !!!

يكشنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۹، ۱۱:۲۰ ب.ظ

آقای محمدمهدی سیار شما هم بله؟!!!

 

این احساس که بعد دیدنِ کسی «تنها» به اون معنا نیستی

و بعد از رفتنش ... تنها نیستی و هستی...

تنهایی، گرچه تنهاییت رو از دست دادی!

تنهایی ای که، بگم پذیرفته شده بود؟! عادت شده بود؟!

نه اینا نیست

نمی دونم چه کلمه ای اما براش مناسب باشه

اما حتی دیگه تنهایی عزیزت رو هم نداری

دارم درباره همچین احساسی حرف می زنم

میفهمی چی میگم؟!

.

دریافت

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۹/۱۲/۱۷
تاسیان

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی