جای من ...«وطنم»
يكشنبه, ۴ شهریور ۱۴۰۳، ۱۲:۰۱ ق.ظ
کربلا ...مثل یه آه تو سینه ام
مثل یه بغض تو گلوم
مثل یه اشک تو چشام
مثل یه غم قدیمی تو وجودمه
دلتنگتم کربلا
وقتی میگم کربلا
منظورم صرفا زمین کربلا و ضریح و قبه و گودی و تلّ نیست
کربلا انگار ...انگار هدف خلقته اصلا
انگار گره خورده به هستی آدم
اینه که وقتی پیاده و گشنه تشنه تو اون گرما،به سمتش میری
آروم ترین و راضی ترین و شاکرترین آدم روی زمینی
یه بیت منو برانگیخت تا بیام بنویسم
و میترسم طولانی بشه ، پس ....
« عاصیان طوس روند و صلحا مکه و مستان به نجف
من همان عاصی ناصالح مستان صفتم، کربلا جای من است!»جای
